باید برای حال زندگی کرد،

 نباید افسوس گذشته را خورد،

 باید از همین لحظه بهترین استفاده را برد.

 بیشتر مردم زندگی نمی کنند،

 فقط باهم مسابقه دو گذاشته اند.

 می خواهند به هدفی در افق دور دست برسند

 ولی در گرما گرم رفتن آنقدر نفس شان بند

می آید و نفس نفس می زنند که چشمشان

 زیبایی ها و آرامش سرزمینی را که از آن می گذرند نمی بینند

 و بعد یک وقت چشمشان به خودشان می افتد

 و می بینند پیر و فرسوده هستند و دیگر

 فرقی برایشان نمی کند به هدفشان رسیده اند یا نه

داشتن مغز دلیل بر انسان بودن نیست

 پسته و بادام هم مغز دارند…

برای انسان بودن باید شعور داشت…

 نوع نگاه ما به زندگی است که زندگی مان را میسازد

اگر در انتظار تغییر دیگران بمانی

سراسر زندگی ات پر از رنج و بدبختی خواهد شد...

تا تو تغییر نکنی هیچ چیز تغییر نخواهد کرد،

زیرا نقشه راه ابتدا در ذهن تو ساخته می شود...

هیچ کس مانعی در مسیر سرنوشت تو به حساب نمی آید ،

هیچ مانع دیگری وجود ندارد،

موانع در نوع اندیشیدن توست که به وجود می آید...

برای دقایقی چشمانت را ببند و جهانت را همانطور که دوست داری تصور کن ،

برای تسلط بر سرنوشت ابتدا باید بر اندیشه ات مسلط شوی...

از امروز به رفتارها و کارهایی بپرداز که  با سرنوشت

مورد علاقه ات در هماهنگی کامل باشد.

تسلط بر اندیشه، تسلط بر سرنوشت است...

انسانهای بزرگ : درباره عقاید حرف می زنند

انسانهای متوسط : درباره وقایع حرف می زنند

انسانهای کوچک : پشت سر دیگران حرف می زنند

انسانهای بزرگ : درد دیگران را دارند

انسانهای متوسط : درد خودشان را دارند

انسانهای کوچک : بی دردند

انسانهای بزرگ : عظمت دیگران را می بینند

انسانهای متوسط : به دنبال عظمت خود هستند

انسانهای کوچک : عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند

انسانهای بزرگ : به دنبال کسب حکمت هستند

انسانهای متوسط : به دنبال کسب دانش هستند

انسانهای کوچک : فقط به دنبال کسب پول هستند

انسانهای بزرگ : به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند

انسانهای متوسط : پرسش هایی می پرسند که پاسخ دارند

انسانهای کوچک : می پندارند

پاسخ همه پرسش ها را می دانند

انسانهای بزرگ : به دنبال خلق مسئله هستند

انسانهای متوسط : به دنبال حل مسئله هستند

انسانهای کوچک :مسئله ندارند

خاموش بودن‌‍‍‍‌‌‍" نصف حکمت است.

تعقیب نکردن " دیگران " ، نصف آرامش است.

مداخله نکردن در " کار دیگران " ، نصف ادب است.

من از دنیا فقط اینو دریافتم که :

اونیکه " قویتر بود ، کمتر زور میگفت ....

اونیکه راحتر میگفت " اشتباه کردم " اعتماد به نفسش بالاتر بود...

اونیکه " صداش " آرومتر بود ، حرفاش بانفوذتر بود.....

اونیکه خودشو واقعأ " دوست داشت " ، بقیه رو واقعی تر دوست داشت....

اونیکه بیشتر " طنز " میگفت ،به زندگی جدی تر نگاه میکرد....

اونیکه به " تفاوت " بین انسانها واقف بود،بیشتر نقاط مشترک رو باهاشون پیدا میکرد.

1- صمیمانه نسبت به غیر، علاقه مند باشید.

2- تبسمی بر لب داشته باشید.

3- به یاد بیاورید که نام هر کس برای او شیرین ترین و مهمترین لغت قاموسهاست.

4- شنیدن را بیاموزید، طرف خود را به شوق آورید که از خود سخن بگوید.

5- با مخاطب از آنچه دوست دارد صحبت کنید.

6- صمیمانه و صادقانه اهمیت او را برا ی خودش آشکار سازید.